Moed hoeft niet groot of heldhaftig te zijn. Volgens Guido Stein zit het juist in het alledaagse. In dit interview vertelt hij hoe moed voor hem werkt, en wat hem helpt om dappere keuzes te maken.
𝗪𝗮𝘁 𝗯𝗲𝘁𝗲𝗸𝗲𝗻𝘁 𝗺𝗼𝗲𝗱 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗷𝗼𝘂?
“De algemene definitie van moed gaat vaak over iets heldhaftigs doen, bijvoorbeeld in een gevaarlijke situatie. Maar voor mij is moed iets anders. Ik zou moed definiëren als: durf je eigen weg te kiezen, terwijl er iets anders van je verwacht wordt. En daarmee zit moed voor mij dus juist ook vaak in de kleine dingen,die zich in het dagelijks leven afspelen
𝗞𝘂𝗻 𝗷𝗲 𝗱𝗮𝗮𝗿 𝗲𝗲𝗻 𝘃𝗼𝗼𝗿𝗯𝗲𝗲𝗹𝗱 𝘃𝗮𝗻 𝗴𝗲𝘃𝗲𝗻?
“Bijvoorbeeld: als iemand iets zegt wat je eigenlijk niet oké vindt, maar de groep lacht wel. Zeg jij dan iets of blijf je stil? Dat lijkt klein, maar voor mij is dat net zo moedig als grote heldendaden. Je stapt uit de norm. Dat vraagt iets van binnenuit. Die innerlijke drijfveer, op je eigen kompas varen, dát is moed.
Of: misschien iets grotere hebt een mooie carrière, alles volgens het boekje. Maar het voelt niet goed. Durf je dan iets anders te gaan doen dat écht bij je past? Of blijf je doen wat je omgeving of de maatschappij van je verwacht?”
𝗛𝗼𝗲 𝘇𝗼𝘂 𝗷𝗲 𝗹𝗲𝘃𝗲𝗻 𝗲𝗿𝘂𝗶𝘁𝘇𝗶𝗲𝗻 𝘇𝗼𝗻𝗱𝗲𝗿 𝗺𝗼𝗲𝗱?
“Heel ongemakkelijk. Dat betekent dus voor mij dat je continue in situaties blijft hangen waar je eigenlijk niet wil zijn, maar niet durf uit te stappen.” Daar zou ik ongelukkig van worden. Ook de wereld zou er niet beter op worden, als niemand een eigen pad durft te kiezen, met alle risico’s die daarbij horen, wordt alles uiteindelijk middelmatig.
𝗪𝗮𝗻𝗻𝗲𝗲𝗿 𝘃𝗲𝗿𝗴𝗱𝗲 𝗶𝗲𝘁𝘀 𝗺𝗼𝗲𝗱 𝘃𝗮𝗻 𝗷𝗼𝘂?
“Tijdens mijn studie wilde ik naar het buitenland, ik ging voor het avontuur, en had Rio de Janeiro, Brazilië uitgekozen. Er bleek alleen geen uitwisselingsprogramma te zijn,en ook geen les in het Engels, het leek niemand een goed idee, maar ik wilde en ging toch. Later, zakelijk: ik zat in het topmanagement-traject van Shell. Maar het voelde niet goed, vooral vanuit duurzaamheidsperspectief maakte het bedrijf keuzes waar ik niet achterstond. Dus ik heb de gouden handboeien afgedaan, en ben eruit gestapt en naar een ander bedrijf gegaan. Dat vonden veel mensen onbegrijpelijk, maar voor mij was het de juiste keuze.”.
𝗪𝗮𝘁 𝗵𝗲𝗹𝗽𝘁 𝗷𝗼𝘂 𝗼𝗺 𝗺𝗼𝗲𝗱𝗶𝗴 𝘁𝗲 𝘇𝗶𝗷𝗻?
“Twee dingen. Eén: ik oefen in het klein, door af en toe niet mee te doen met wat ‘normaal’ is. Trek je een keer niks aan van de dresscode, durf in zakelijke context over je gevoel te praten, vertel trots over guilty pleasures (zonder ze zo te noemen). Kleine dingen waar we vaak gewoon doen wat iedereen doet, maar waar je ook mee kan leren eigen keuzes te maken. Zo loop ik tegenwoordig vaak met een verrekijker door Laren, op zoek naar vogels. Veel mensen vinden het een beetje gek, ik vind het heerlijk. . Het tweede wat ik doe is luisteren naar mijn gevoel. Als ik te veel in mijn hoofd zit, ga ik wandelen, soms urenlang. Aan het eind van zo’n wandeling weet ik vaak wat me te doen staat. Bewust afstand nemen helpt me om trouw te blijven aan wat voor mij klopt.” En meestal volgt juist daarop een moedig besluit…
